Ofja t voelt als beginnent. Misschien is t het seizoen maar ik denk t niet. Ik zit in de put voel me kut. Niets lukt en ik wil vooral niets. Het leren is een puinhoop en wil niet lukken. In amsterdam voel ik me niet echt chil. Ik wil vooral niets doen. Het leven gaat me voorbij voordat ik ergens bij stil sta wat ik doe. Ik kan niet rustig worden in mijn hoofd want alles gaat van het ene in het andere over. Ik weet niet wat ik wil en wie ik ben. Wil ik wel studeren? Wil ik wel in Amsterdam wonen? Wil ik wel leren? Wil ik wel omgaan met wie ik omga?
Ik wordt langzaam gek. Zo voelt t.
Het vervelende is dat er geen tijd is om te rusten en hoe ik wil rusten, want vrije tijd kan ik wel maken. Maar ik word nooit echt rustig in mijn hoofd.
Misschien komt t omdat ik altijd dacht dat als ik hut huis zou gaan t leven gewelig zou worden. Ik zou veranederen net zo als het leven om me heen, maar ik word niet iemand anders. Leuker mooier.. Dunner. Ik word dikker en onverzorgder.. Afweziger en daardoor minder leuk. Ik sta nergens bij stil.. Ik slaap hele dagen. Altijd moe altijd lui.
Ik roep dat ik geholpen wil worden, maar hulp accepteer ik niet. Ik wil t zelf don, coor mezelf, zoals ik dat eerder nooit heb gedaan.
Ik voel me klote kut en alleen. En ik zie geen uitwegen.. Dit ben ik nu. Accepteer je leven. Dat lukt niet. Ik wil t niet accepteren ik wil beter meer groter. Als ikdiy bendan wil ik dit niet zijn.
Mijn leven gaat me voorbij.
