WHO AM I?

Hoe triest is het als je bedenkt dat je helemaal niet zo gelukkig bent, Je ontdekt dat je niet slim genoeg bent voor je studie. want zo voelt het. en het is ook zo. Ik doe een studie die ik ook niet helemaal leuk vind maar de hoofdreden dat ik ga stoppen is toch echt omdat ik het niet kan. dat voelt zo hard om het zo te zeggen. maar het is zo. 

Het is moeilijk om iets te facen  dat je niet kant, dat ligt niet in je natuur, in mijn natuurlijk instinct in ieder geval.. ik vind het ronduit vervelend als ik iets niet kan.. omdat ik niet de capaciteit hebt, me niet goed genoeg kan aanpassen en mijn sterke punten niet genoeg op dit vlak liggen. 

Het grootste probleem is te bedenken wat je dan wel kan, waar liggen mijn goede punten dan? heb ik ze wel? Ik dacht echt dat ik dit zou kunnen, dat dit was wie ik ben, dat ik kon worden wat ik wilde. Maar de laatste maanden ben ik er achter gekomen dat ik moet facen dat ik anders ben, anders dan degene die ik dacht dat ik was. Degene die ik in mijn hoofd was, ik moet mijn toekomst beeld bijstellen? 

Ik ben enthoussiast over andere dingen dan mijn omgeving en hoe erg ik me er ook niets van wil aantrekken dat iedereen raar opkijkt van mijn plotselinge ommekeer. Zo ben ik niet, ik trek me er wel iets van aan, daarom heb ik het misschien ook zo ver laten komen, dat ik nu iets doe waar ik niet 100%  gelukkig ben. waarbij ik op mijn tenen moet lopen om enthoussiast te kunnen zijn.

Ben ik nog wel tevreden met mezelf? 

niet echt, het voelt alsof ik heb gefaald, terwijl ik slecht een verkeerde keuze heb gemaakt. Zoals iedereen wel is doet. maar het is niet 1 keuze.. het is een combinatie van dingen, het is hetgene wat ik ben geworden. Ik ben blij met het idee dat ik gevonden heb wat ik wil doen.. maar ik ben bang dat het weer zo'n geval is waarbij ik iets wil, iets totaal anders. Een wilde gok op de hoop dat ik er in uitblinkt, ik wil uitblinken en dat kan door 2 manieren. mensen te verslaan of je niet te hoeven mengen met de rest. nooit het duel aan te gaan. gewoon zelf iets gaan doen. zonder anderen. wat bekenent dat je nooit wint, of zoals ik het zie ALTIJD WINT. en dat is wat ik wil.. ik wil ergens in uitblinken, ergens goed in zijn, lof krijgen voor wat ik doe en wie ik ben. 

Ik ben teleurgesteld in wie ik ben geworden, en wat ik ben geworden. Ik moet voor mezelf gaan kiezen en me niet vergelijken met anderen. 

ben ik dit echt?

weer in een gad vervallen waar eventjes niets wilt lukken. Wat ik merk is dat het niet ligt aan mijn intelligentie, ik merk dat ik me er niet toe kan zetten.. terwijl ik rondschreeuw dat ik dit wil, dit kan en dit wel even zal doen. Ik merk dat ik moe ben, met andere dingen bezig ben, steeds nieuwe dingen wil doen en niet doorzet. Het lijkt wel of het te maken heeft met mijn karakter.
Het karakter wat de laatste tijd zegt dat ik lui ben, niets wil doen en het liefst gewoon de hele dag tv kijk. Het karakter dat dingen wilt, maar niets doet om die doelen te bereiken. Het karakter dat ik absoluut niet wil hebben. ik heb grote dromen, verlangens en doelen die ik wil bereiken in mijn leven maar tot op heden heb ik nog steeds geen actie ondernomen om er te komen. van cliché dingen zoals als maar blijven eten, vervolgens janken dat ik mijn kleren niet meer pas en in plaats van te gaan sporten, tegen mezelf zeggen dat het helemaal niet zo erg is. Maar het speelt ook een rol in dingen in mijn leven die echt van grote invloed zijn. Zoals Universiteits dingen. schooldingen en vriendschappen. Ik wil niets doen... wat ik wil is dat alles vanzelf gaat, maar zo zit (in ieder geval mijn leven ) niet in elkaar. en hoevaak ik het ook vertel tegen mezelf ik blijf altijd achter met het gevoel idat ik niet doe en niets heb gedaan.

als een mislukkeling

ik heb nooit gedacht dat ik zo simpel was. en er zo lang mee kon zitten. zo'n waarde kon hechten aan hem. zo'n pijn ervan hebben dat ik hem niet meer zie.. hem wil haten maar heb geen reden. Denk hoe ontmoetingen zullen zijn. seksdromen hebben over hem. Behoefte hebben aan hem. rare berichten sturen. hem überhaupt leuk vinden. De Facebook van zijn chick elke dag bekijken. zo simpel ben ik toch niet. ik weet toch wel dat ik niemand nodig heb, dat ik het alleen wel kan. Dat ik zeker hem niet nodig heb en dat het een oetlul is. EEN MONGOOL.
maar ik hecht er op een of andere reden toch waarde aan. ik dacht dat ik dit wel aankon. makkelijk. ik kan er best wel even tegen.
ik kan best wel alleen zijn. ik heb niemand nodig die er altijd voor me is en aan wie je alles kan vertellen. ik red het prima alleen.

nou nee dus. schijnbaar ben ik zo'n chick die echt een man nodig heeft om zich lekker te voelen. weten dat iemand echt om je geeft. iemand die gezellig langs komt. seks. liefde. simpel.
verschrikkelijk
en als ik dan naar mijn vriendinnen kijk zijn de gene die een vriend hebben er van overtuigd dat ze met elkaar gaan trouwen.
2 mensen zijn vrijgezel en die weten dat ze met hun ex gaan trouwen. terwijl ze in de tussentijd de ene na de andere scharrel hebben.
1 iemand die wanhopig probeert te daten met iedereen en leuke dates en leuke seks heeft. alleen het loopt nooit op iets uit.
1 meisje die er niets om schijnt te geven en iemand die volledig van haar vrijgezelle leven geniet.
nou ik niet. tuurlijk vind ik het leuk om met iemand te zoenenn in de club, maar om ze nou mee naar huis te nemen om vervolgens een keertje met ze te seksen nou nee.
en ook niemand die in aanmerking komt voor scharrelen. wel daten, seksen en liefde maar niets vast. dat vind ik ook prima. niet elke keer op stap weer op zoek naar een kerel die toch niet echt lekker kan tongen en dan hem af te wijzen lekker pijnlijk terwijl mijn vriendinnen met jongens mee naar huis gaan.

ik weet het niet. schijnbaar met ik zo simpel dat ik echt iemand nodig heb. dat ik het nodig heb dat iemand tegen me zegt dat ik goed bezig ben, er leuk uit zie en dat ik er mag wezen. schijnbaar heb ik dat nodig.

x Josephine

Douche

Een geweldige douche, Een regendouche en warme voeten... een sauna omgeving en alle ruimte om te douchen. muziek op de achtergrond. 

Alle ruimte om te dansen, in de warme regen met je zelf gewoon met je zelf Uren kan ik in die douche staan. het geeft zo'n voldoening. Het is een ruimte waar het te warm is om echt na te denken en een ruimte waarbij je totaal tot rust komt. Je hoort niets anders dan de douche en de muziek. Niemand die er ook is.. niemand die jou hoort. Dansen onder die lekkere douche, tot je zinnen komen. het is geweldig. Iedereen zou zo'n douche moeten hebben. Ik zou zo'n douche willlen hebben.

Zo beleefde ik gisteren, de laatste dag van 2014 een heerlijke half uur lange douche. Een half uur lang comfort time met jezelf. Nergens aan te hoeven denken. Zo beleefde ik een geluksmomentje. 
Ik besefte dat ik van douchen houd. van dit soort douches. 

Dat ik van het leven hou en de kleine geluksmomentjes die erin verscholen zitten. 

x Josephine